این روزها در دنیای هوش مصنوعی، کلمه‌ی «پرامپت» (Prompt) زیاد به گوش می‌خورد. این واژه سفری طولانی و شنیدنی را در تاریخ زبان پیموده است. ریشه‌ی آن به کلمه‌ی لاتین «promptus» برمی‌گردد که معناهایی چون «آشکار»، «آماده» یا «سریع» داشته است. با گذشت زمان، این کلمه معنای گسترده‌تری پیدا کرد و مفهوم «واداشتن به انجام کاری» را نیز در برگرفت. (بیشتر…)

هوش مصنوعی (AI) یک شاخه‌ی گسترده در علوم کامپیوتر است که به ساخت ماشین‌های هوشمند می‌پردازد؛ ماشین‌هایی که قادرند وظایفی مانند یادگیری، استدلال و حل مسئله را که معمولاً به هوش انسان نیاز دارند، انجام دهند. به عبارت دیگر، این فناوری به کامپیوترها امکان می‌دهد تا همانند انسان یاد بگیرند و تصمیم‌گیری کنند. (بیشتر…)

در این پرامپت، هوش مصنوعی مانند یک باغبان است که به سراغ متنی خام و شاید کمی نامنظم می‌رود و با هرس کردن عبارات پیچیده، جایگزین کردن کلمات ناآشنا با واژه‌های فارسی رسا، و نظم دادن به ساختار کلی، آن را به گُلستانی از کلمات تبدیل می‌کند که برای خواننده فارسی‌زبان دلنشین و کاملاً طبیعی باشد. (بیشتر…)

تصور کنید می‌خواهید به یک شهر جدید سفر کنید؛ پیش از اینکه وارد شهر شوید و در خیابان‌ها بچرخید، به یک نقشه نیاز دارید. این نقشه به شما نشان می‌دهد که خیابان‌های اصلی کجا هستند، جاهای مهم شهر کدام‌هایند و کلاً مسیر حرکت در شهر چطور است. شمای کلی یک متن هم دقیقاً همین کار را می‌کند. قبل از اینکه کل یک کتاب یا نوشته را بخوانید، شمای کلی به شما کمک می‌کند تا بفهمید این متن درباره چیست و چطور پیش می‌رود؛ درست مثل همان نقشه شهر. (بیشتر…)

تصور کنید هوش مصنوعی یک آشپز ماهر است. پرامپت داده شده، در واقع نقش «دستور پخت» را بازی می‌کند که به این آشپز می‌گوید دقیقاً چه غذایی (هدف) بپزد، از چه موادی استفاده کند (متن ارائه شده)، چطور آن را مرحله به مرحله آماده کند (وظایف)، چطور آن را در بشقاب بچیند و تزیین کند (فرمت)، برای چه کسانی (مخاطب) سرو کند و چه پرهیز غذایی (محدودیت‌ها) را در نظر بگیرد تا یک غذای (مقاله) عالی و مناسب برای آن گروه خاص آماده شود. (بیشتر…)