بارکد

نوشته حسین بهنودی در ۱۷ آبان ۱۳۹۸

بارکد راهی برای چاپ اعداد به روشی است که کامپیوتر به راحتی بتواند آن را بخواند. اولین بارکدها با استفاده از خطوط پهن و نازک، اعداد را ذخیره کردند.

بارکد، سال ۱۹۵۲ در آمریکا اختراع شد. در ابتدا برای تعیین موجودی کالا در راه آهن استفاده شد. اما این اختراع هنگامی که در سوپر مارکت‌ها استفاده شد، به موفقیت بزرگی دست یافت. اولین محصولی که در آن از بارکد استفاده شد، بسته‌ای از آدامس بود که در ۲۶ ژوئن ۱۹۷۴ به فروش رسید. اکنون از بارکد برای اهداف مختلفی استفاده می‌شود.

بارکدها به کمک یک اسکنر بارکد یا دوربین خوانده می‌شود. بارکدها طوری طراحی شده اند که از هر طرف اسکن شوند به درستی خوانده شوند و لازم نیست آن را در جهت خاصی در مقابل اسکنر قرار دهید.

اکنون بارکدها به بخش مهمی از زندگی ما تبدیل شده‌اند. از آنها در بسیاری از جاها استفاده می‌شود و این تکنولوژی پیوسته در حال پیشرفت است. برخی از کاربردهای مدرن بارکد عبارتند از:

فروشگاه: بارکد روی اجناس، زمان انتظار مقابل صندوق را کوتاه می‌کند.
بیمارستان: شناسایی و ردیابی بیماران و دسترسی زودتر به سابقه آنها.
فرودگاه، راه آهن، پست: ردیابی بسته‌هایی که جابجا می‌شوند.
بلیط: استادیوم، سینما، تئاتر

بارکد به دو دسته کلی تقسیم می‌شود:

یک بعدی (1D): در این روش از خطوط عمودی استفاده می‌شود.
دو بعدی (2D): در این روش از نقاط سیاه و سفید استفاده می‌شود.

ساختار بارکد یک بعدی

به طور کلی بارکدهای یک‌بعدی از بخش‌های زیر تشکیل می‌شود:

Quit-Zone: منطقه خالی – در این منطقه چیزی نباید نوشته شود.
Start Code: کد آغازی – در هر استانداردی متفاوت است.
Character Set: کد مورد نظر اینجا نوشته می‌شود.
Check Digit: کد کنترل برای چک کردن درستی کد خوانده شده به کار می‌رود.
Stop Code: کد پایانی – در هر استانداردی متفاوت است.

استاندارد کد ۳۹

سازمان‌ها و مؤسسات مختلف برای ساخت و استفاده از بارکد، استاندارهای متفاوتی را طراحی و ارائه کرده‌اند. در این نوشتار برای نمونه، با یکی از ساده‌ترین آن استانداردها یعنی Code39 آشنا می‌شوید. استاندارد کد ۳۹ یک استاندارد جهانی است، که برای هر کاری می‌تواند استفاده شود.

قواعد کد ۳۹

کد آغاز و پایان آن * است.
نوشتن کد کنترل در این استاندارد اختیاری است. و اغلب نوشته نمی‌شود.
طول کد متغیر است و می‌تواند هر چند کاراکتر که بخواهید، باشد. (بر خلاف برخی از استانداردها که همیشه ثابت و مثلاً برابر ۱۲ کارکتر است.)
تنها از ۴۳ کاراکتر زیر پشتیبانی می‌شود.
- اعداد (۰ تا ۹)
- حروف الفبا بزرگ (A-Z)
- هفت علامت‌ (- ،. ، $ ، / ، + ،٪ و فاصله)

فونت بارکد

برخی از استاندارها، پیچیده هستند و تنها با نرم‌افزارهای ویژه، می‌توان آنها را تولید و چاپ کرد. ولی برخی ساده‌تر هستند و پس از نصب یک فونت با هر نرم‌افزاری می‌توان آنها را چاپ کرد. گوگل چند فونت را به صورت رایگان، برای این کار ارائه کرده‌است.

برای مثال این فونت را دانلود و بر روی کامپیوتر خود نصب کنید.

برای آگاهی بیشتر اینجا را ببینید.