پاراگراف

نوشته حسین بهنودی در ۱۸ بهمن ۱۳۹۸

پاراگراف مجموعه‌ای از یک یا چند جمله است که یک ایده‌ای را بیان می‌کند. همیشه یک پاراگراف باید وحدت موضوعی داشته باشد؛ و تنها یک هدف را دنبال کنند.
تقریباً هر نوشتاری را که می‌نویسید. باید به یک یا چند پاراگراف تقسیم کنید. پاراگراف‌ها آغاز و پایان هر یک از زیرمجموعه‌های نوشتار را نشان می‌دهد. بنابراین به خواننده کمک می کند تا ساختار مقاله را ببیند و آسان‌تر نکات اصلی آن را بگیرد.

پاراگراف‌ها انواع مختلفی دارند. یک پاراگراف می‌تواند یک تصویر از یک ایدهٔ کلی باشد. یا یک مکان، شخصیت یا رویداد را توصیف کند. یا مجموعه‌ای از وقایع را روایت کند. گاهی دو یا چند چیز را با هم مقایسه کند. یا علل و پیامدهای یک چیز را توصیف کند. گاهی مواردی را دسته‌بندی کند.

صرف نظر از نوع اطلاعاتی که در پاراگراف‌ها وجود دارد ، بیشتر آنها دارای ساختار مشابهی هستند. در جمله آغازین ایده اصلی بیان می‌شود. سپس در جملات بعدی نکات لازم حول ایدهٔ اصلی ارائه می‌گردد. و در جمله پایانی جمع بندی می‌شود.

در بیشتر نرم‌افزارها، کلید Enter پایان پاراگراف را مشخص می‌کند. در بین یک پاراگراف نباید هرگز Enter زده شود.

جهت پاراگراف (Direction)

جهت پاراگراف ترتیب چینش اجزاء پاراگراف را تعیین می‌کند. اغلب زبان‌های دنیا، به صورت افقی نوشته می‌شوند و چپ به راست یا راست به چپ می‌باشد.

توجه: این ویژگی هیچ ارتباطی با تراز کردن خطوط یک پاراگراف از چپ یا راست ندارد.

تراز کردن (Alignment)

برای خوانایی و زیبایی متن، باید خطوط پاراگراف را تراز کرد. یعنی در یک راستا قرار داد. برای این کار ۴ حالت وجود دارد. در زبان فارسی شاید مرسوم‌ترین حالت تراز از طرفین است.